سیستم ریسندگی اپن :

سیستم ریسندگی اپن به منظور کاهش هزینه و افزایش سرعت ریسندگی نخ ابداع شده است. در سیستم ریسندگی نخ پنبه رینگ تاب به وسیله شیطانک به نخ اعمال میشود و تاب همزمان با پیچش بسته نخ، به نخ وارد میشود که این اعمال در حین پروسه ریسندگی باعث کاهش سرعت و افزایش مصرف انرژی شده. در سیستم ریسندگی اپن با کاهش مصرف انرژی و کوتاه شدن خط تولید و نیروی انسانی می توانیم نخ با هزینه کمتر تولید کنیم، همچنین مشکلاتی مانند سوختگی شیطانک و انرژی زیاد مصرف شده توسط ماسوره که در سیستم ریسندگی رینگ وجود دارد در سیستم اپن حذف می شود زیرا در این سیستم تاب و پیچش از هم جدا هستند و نخ از انتهای آزاد خود تاب می خورد و بوبین برای پیچش می چرخد.

تفاوت بین سیستم ریسندگی اپن وسیستم ریسندگی رینگ :

نخ‌های ریسیده‌شده اپن ، بسیار یکنواخت هستند، گاهی‌اوقات از دیگر نخ‌ها ضعیف‌تر هستند و در مقایسه با نخ‌های رسیده‌شده رینگ، یک احساس زبر را به مشتری منتقل می‌کنند.

سیستم ریسندگی رینگ:

سیستم ریسندگی رینگ قدیمی ترین سیستم ریسندگی در کل دنیا است. ورودی در این سیستم نیمچه نخ یا به عبارت دیگر محصول خروجی ماشین فلایر است. نحوه تولید نخ در این سیستم بر اساس کاهش وزن نیمچه نخ بر اثر کشش اعمالی میباشد. از دلایل محوبیت این سیستم در کل دنیا میتوان به قابلیت این سیستم در ؛ تولید نخ با ظرافت متنوع، تولید نخ با الیاف متنوع و تولید نخ های ظریف با خواص استحکامی بالا اشاره کرد. در این سیستم تاب بصورت یکنواخت در مقطع طولی و عرضی نخ توزیع میشود و نخ رینگ در عین حال که ظریف و دارای سختی کم است بسیار مستحکم ودارای تناسیتی بالا میباشد.

سیستم ریسندگی رینگ مناسب برای ریسندگی  الیاف پنبه، کتان ، پشم و یا ترکیبی از این الیاف با الیاف مصنوعی میباشد.

فرق های سیستم اپن و رینگ :

فرق اساسی ریسندگی اپن با ریسندگی رینگ در این است که در ماشین رینگ به منظور ایجاد تاب، نخ همراه با ماسوره در حال چرخش است. بنابراین افزایش حجم نخ روی ماسوره و افزایش وزن آن مستلزم استفاده از انرژی بیشتر برای چرخش دوک ها می باشد.